Anlat bana sevgilim, imgeler ülkesine doğru giden bir arabadayız, direksiyon çok hafif, her an savrulabiliriz göğün içine, anlat, yan koltukta zamanı aşmış çılgın bir dinleyicin...

Harfleri kaybolmuş bir alfabe gibi asılı duruyoruz zamansızlığın içinde. Hiç sesimiz çıkmıyor. Ne bir nokta, ne bir virgül… Artık hiçbir noktalama işareti bu suskunluğa vurgu...

Şehrin tüm ışıkları yanıyor. Mezarlar dilsiz şahitler. Çok uzaklarda bilmediğim bir yer var, orada zamanın nabzı atmıyor, tüm sevdiklerim orada duruyor. Anne, damarlarımda kan akmıyor....